|
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید در اين وبلاگ مطالب جالب ديدني سرگرم كننده كه اميدوارم بتونه شادتون كنه قرار گرفته است آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
مطالب متنوع مطالب جذاب ديدني و سرگرم كننده امضای همه تبلیغات فرهنگی اخیری که در متروی پاریس انجام می شود این است (نزدیک به این مضمون):
یک شنبه 21 آبان 1391برچسب:استفاده, وسایل نقلیه عمومی, آدم باشید, :: 17:52 :: نويسنده : ابوالفضل الهي
در جهان دریاچه‌های بسیاری وجود دارند. اما در میان این هزاران دریاچه تنها پنج دریاچه هستند که به بنا به دلایلی آب آنها رنگی است.
هتل 19 طبقه در مناطق کوهستانی شانگهای چین در حال ساخت است. 16 طبقه و 380 اتاق این هتل زیرزمین خواهد بود. پیش بینی می شود ساخت هتل در اواخر 2014 یا اوایل 2015 به پایان برسد. در گوگل مانند یک حرفه ای جستجو کنید اگر شما هم مانند بنده زیاد از گوگل استفاده می کنید احتمالا می دانید که پیدا کردن اطلاعات ناب و جدید گاه می تواند بسیار خسته کننده باشد و گاه به نتیجه دلخواه هم دست پیدا نمی کنید لذا قصد دارم در این مقاله نکاتی را برای استفاده هر چه موثرتر از گوگل بیان کنیم تا بتوانید در کمترین زمان بهترین نتیجه را بدست آورید. البته آنچه در این مقاله بیان می شود تجربه شخصی بنده به همراه توصیه های گوگل است که فکر می کنم دانستن آنها برای شما مفید باشد:
لباسهای عجیب و غریب ، با الیاف و طرحهای باحال. در این مطلب لباس بادکنکی ، لباس چتری ، پیراهن عروسکی ، پیراهن روزنامه ای و از این دست را می بینید، همچنین پیراهنهایی با طرحهای عجیب ، خنده دار یا خلاقانه را. لباس عجیب ساخته شده از چتر
پیراهنی زیبا که تماماً از برگ ساخته شده است
ادامه مطلب ...
در سراسر زمین، آثاری از تمدن‌های پیشین پراکنده‌اند. برخی با جنگ، برخی بر اثر آتشفشان و سونامی و برخی دیگر، تنها با گذر زمان، به فراموشی سپرده شدهاند، پر از رمز و رازهایی که هنوز ناشناخته‌اند. ماریتیما، سواحل مدیترانه ماریتیمای قیصریه: شاید کانال‌هایی که روزگاری برای آوردن آب شیرین به کار می‌رفته‌اند، حالا مهمترین آثار به جا مانده در مخروبه‌های ماریتیما قیصریه باشند، اما روزگاری، شهری که پادشاه بزرگ دنیای باستان، هرود، روی سواحل مدیترانه بر پا کرده بود، بیش از هر چیز دیگری، یک بندرگاه بسیار مهم بود. کاوش‌های متعدد به سرپرستی روبرت هولفلدر در دهه 1980/1360 نشان داد که این بندر یکی از مهمترین و بزرگ‌ترین بنادر دنیای باستان بود. بورلی گومن، باستان‌شناس و جغرافی‌دان، کشف کرده است که یک سونامی در قرن اول یا دوم بعد از میلاد مسیح، به این شهر حسابی آسیب رسانده و احتمالا از آن به بعد، شهر رو به نابودی رفته است.
استون هِنج، انگلستان استون‌هنج در جنوب انگلستان، یکی از بناهای بزرگ سنگی است که توسط مردم باستان در اروپا ساخته شده‌است. سازندگان استون هنج، از سال ۳۱۰۰ پیش از میلاد، سنگهای این بنا را به شکل چند دایره تو در تو، در مکان فعلی آن کار گذاشتند. احتمالاً از این دایره‌های سنگی برای مشاهده حرکات خورشید، ماه و ستارگان که در آن زمان طی مراسم مذهبی مورد پرستش قرار می‌گرفتند، استفاده می‌شده‌است.
انبوه فرستادگانی که هدایا و خراج‌ها را به همراه آورده‌اند، برای همیشه در کنار پلکان تشریفاتی باقیمانده‌های پرسپولیس یا تخت جمشید، شهری که روزگاری پایتخت امپراطوری هخامنشیان بود، خواهند ایستاد. شهری که در دوران سلطنت خشایارشاه (486- 465 قبل از میلاد مسیح)، بر سراسر دنیای متمدن حاکم بود. متیو استولپر از دانشگاه شیکاگو، سرپرستی برنامه‌ای برای پاکسازی، حفاظت و تصویربرداری دیجیتالی از ده‌ها هزار لوح سنگی به جا مانده در خرابه‌ها را بر عهده گرفته است؛ لوح‌هایی که همگی زمانی به بایگانی امپراطوری متعلق بوده‌اند.
این مجسمه‌های افسانه‌ای حدود 3500 سال است که در صحرای مصر در نزدیکی لوکسر خودنمایی می‌کنند، اما تازه در دهه 1970/1350 بود که یک باستان‌شناس به معنای واقعی شروع به مطالعه در مورد این دو مجسمه دوقلو از فرعون امن‌هوتپ سوم، با رویکرد مهندسی مدرن نمود. روبرت فلمینگ هایزر با استفاده از تحلیل فعال‌سازی نوترونی، کشف کرد که معادنی که سنگهای به کار رفته در این مجسمه‌های غول‌پیکر از آن‌جا آورده شدهاند در نزدیکی قاهره، یعنی چند صد کیلومتر دورتر قرار گرفته‌اند. هر کدام از قطعات آن حدود هزار تن وزن دارد، بنابراین به احتمال زیاد، در زمان ساخت، کانالی در دل صحرا کنده شده و قطعات سنگی غول‌پیکر سوار بر کرجی به محل فعلی آورده شدهاند.
بقایای تولوم که به نحوی عجیب به سنگهای صخره‌هایی پیشرفته در آب‌های شبه‌جزیره یوکاتان واقع در مکزیک پرچ شده، روزگاری یک بندر مهم در سرزمینی بود که حالا کلمبیا نامیده می‌شود. چنان که باستان‌شناس کلمبیایی، پیلار لونا برای اولین بار در اواسط دهه 1980/1360 نشان داد، مهمترین ساختار آن که سال‌ها به نام ال‌کاستیلو شناخته می‌شد، نه یک قلعه که یک برج راهنمای ناوبری بوده که بسیار هوشمندانه طراحی شده و به شکلی قرار گرفته بوده که نحوه به چشم آمدن نور چراغ‌ها از درون پنجره‌هایش به دریانوردان نشان می‌داد که چه‌طور و چه وقت با امنیت می‌توانند قایق‌های خود را به بادبان‌ها بسپارند.
گرندکانیون: انبارهایی که در دل این صخره‌ها رو به دره نانکوویپ، یکی از شاخه‌های گرندکانیون، کنده شدهاند، به دوران قبل از تاریخ برمی‌گردند و توسط داگلاس و. شوارتز، انسان‌شناس، کشف و حفاری شدهاند. وی در دهه 1960/1340، از پایه‌گذاران مطالعات باستان‌شناسی بر روی اماکن مهم و معروف بود. وی با کار روی گردنه عظیم و ترسناک و نیز لبه‌های شمالی همسایه آن، تصویرها، پایه‌های بنا و حتی آثار به جا مانده از سیستم‌های آبی را کشف کرد که به نحوی هوشمندانه ساخته شده بودند.
معبد آنگ‌کور: با وجود قرن‌ها جنگ و بی‌توجهی، معبد بزرگ آنگ‌کور کامبوج همچنان آرام پا برجا است. این معبد زمانی قلب امپراطوری بزرگ آنگ‌کور بود که بین قرن‌های نهم تا شانزدهم حکمرانی می‌کردند. باستان‌شناسانی چون رولاند فلچر اخیرا درک ما از این منطقه را تغییر داده‌اند. آنها کشف کرده‌اند که زمانی این منطقه بسیار پرجمعیت بود. استفاده از سیستم‌های رادار تصویربرداری هوایی، شواهدی به دست داده که زمانی، مناطق شهری، دارای سیستم پیشرفته انتقال آب از صدها کیلومتر دورتر و در جهات مختلف بود.
بامیان، قبل از طالبان: بعد از قرن‌ها بسته بودن به روی بیگانگان، افغانستان تا سال 1931/1310 به اندازه‌ای درهای خود را به روی خارجی‌ها گشوده بود که هیئت اعزامی آسیاپیمایی سیتروئن- هاردیت را بپذیرد. این گروه برای اولین بار می‌خواست با خودرو، فاصله بین مدیترانه تا دریای زرد را در دل آسیا بپیماید. وقتی که گروه به دره بامیان افغانستان رسید، مینارد اوون ویلیامز از نشنال‌جئوگرافیک، توانست اولین عکس رنگی را از مجسمه‌های بودایی غول‌پیکر متعلق به قرن ششم، در فرورفتگی‌های صخره‌های دره بگیرد.
بامیان، بعد از طالبان: از وقتی طالبان، دو مجسمه بزرگ بودایی دره بامیان را در سال 2001/1380 از بین بردند، باستان‌شناس افغان، زماریالی تارزی، به دنبال مجسمه سومی می‌گردد که گفته می‌شود مجسمه عظیم یک بودای خوابیده است که بر اساس نوشته‌های باستان بیش از 300 متر طول دارد و جایی در بامیان دفن شده است.. تا به حال او موفق شده بقایای نمونه‌های کوچک‌تری را در معبدی در همان نزدیکی پیدا کند، اما او به جستجوی خود تا یافتن مجسمه بزرگ ادامه خواهد داد، تا چنان که خودش می‌گوید، ارزش و اهمیت باستان‌شناختی سایتی را نشان بدهد که بسیاری خیال می‌کنند برای همیشه از بین رفته است.
پترا که در درهای بزرگ در اردن مخفی است، زمانی به این شکل توصیف می‌شد: شهر رز قرمز به قدمت نیمی از تاریخ. البته در مقایسه با زیستگاه‌های مربوط به عصر آهنی که در نزدیکی آن قرار دارند، هنوز جدید به حساب می‌آید. در حالی که نمای سردر معروف خزانه آن در حدود 2000 سال پیش تراشیده شده ، توماس ایی.لوی، باستان‌شناس، روی سایتی در نزدیکی آن به نام وادی فایان که مرکز معادن مس است و در واقع یک منطقه صنعتی به حساب می‌آید به دنبال بقایایی مربوط به هزار سال پیش از آن می‌گردد. کایل ناب هم برای اولین بار مطالعه باستان‌شناختی سیستماتیکی را در سایت دیگری در نزدیکی وادی فید آغاز کرده است.
ماچوپیچو: هیئت‌های اعزامی پرو به سرپرستی پروفسور هیرام بینگهام در فاصله سال‌های 1912 تا 1915، مهمترین پروژه‌های این حوزه را در ماچوپیچو انجام دادند، چرا که اولین ماجراجویی‌های باستان‌شناسانه در آن اتفاق می‌افتاد. منظره حاصل از این تلاش‌های اولیه، نمی‌توانست از این خاص‌تر و زیباتر باشد: قله‌ای از آند، در میان ابرها، جایی که این گروه با همکاری دانشگاه ییل، اولین حفاری‌ها را در شهر گمشده اینکاها انجام داد.
پمپی و هرکولانیوم دو شهر باستانی در ایتالیا هستند که زیر شن‌های زمان مدفون شدهاند. در واقع آنها زیر چندین تن صخره و خاکستر مدفون شدند که در سال 97 میلادی از دل کوه وزوویوس فوران یافت. چنان که دکتر سارا بیزل در دهه 1980 در حفاری‌های هرکولانیوم کشف کرد، بسیاری از مردم در آن زمان به سمت دریای مدیترانه گریختند. وی بقایای انسان‌هایی را یافت که در حالت وحشت‌زده خشک شده و به خاکستر تبدیل شدهاند، اسکلت‌هایی که هنوز جواهرات خود را دارند و یا دست‌هایی که برای محافظت به دور کودکان حلقه زده شده و به همان شکل باقیمانده است.
11 سر سنگی عظیم‌الجثه‌ای که متیو استیرلینگ در دل جنگل‌های مه‌آلود جنوب مکزیک از زیر خاک بیرون آورد، اولین نشانه‌های تمدنی بودند که تا آن زمان ناشناخته بود و در نهایت، اولمک نامیده شد. با کنار زدن خاک‌ها بین سال‌های 1938 و 1942، وی یک آرامگاه با ستون‌های بازالتی، یک تابوت سنگی با سر یوزپلنگ و گنجینه‌ای از اشیای مصنوع پیدا کرد که باعث شد این دهکده به عنوان لا ونتا و سن لورنزو تنوشتیتلان برای همیشه روی نقشه باستان‌شناسی ثبت شود.
افرودیسیاس، جنوب شرقی ازمیر ترکیه
در سال 2006/ 1385، در حین حفاری هرم ساخته شده از آجرهای گلی فرهنگ موچه واقع در ال بروجو در شمال پرو، جان ورانو به دنبال جسد مومیایی و تتو شده زن جوانی می‌گشت که در حدود 1500 سال قبل مرده بود. وقتی جسد مومیایی را در میان اشیای گرانبهای قبر یافتند، ورانو این کشف را به کشف آرامگاه توت‌آنخ‌آمون در مصر تشبیه کرد.   |
تبادل
لینک هوشمند
