ادیان مختلفی در دنیا وجود دارد اما همه آن ها در یک مورد باهم مشترک هستند، آن هم این که همه مردم نیاز به یک محل مشخص برای عبادت خدا دارند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، کلیساها معمولا شکل ظاهری یکسان و سنتی دارند اما گاهی اوقات طراحی های عجیب این مکان ها نیز تصور و اجرایی می شود و این عبادتگاهها شاهد تغییرات جالبی قرار هستند.

کلیسای لگو

در هلند یکی از کلیساهای بسیار جالب قرار دارد که با آجرهای لگو ساخته شده است. "فلیپ جونکر" طراح ارشد این کلیسا گفت: از آنجایی که همیشه کلیساها یکسان هستند خسته شدم و تصمیم گرفتم کار متفاوتی را انجام دهم و با کمک کارخانه لگو این کلیسا را طراحی کردم. این کلیسا هم اکنون باز است و روزانه افراد زیادی برای دعا به آن جا می روند.

کلیسای طبیعی

در سال 2001 «گیولیانو مایوری» طراح ایتالیایی دست به کاری جالب زد و یک کلیسا از چوب درختان وشاخ و برگ ها طراحی کرد. او پس از آن شروع به ساخت این کلیسا کرد اما در میان راه بیمار شد و در گذشت و پایان کارش را ندید. این کلیسا این روزها به پایان رسیده است و به عنوان بزرگترین کلیسای طبیعی دنیا شناخته می شود. در ساخت این بنا از 1400 نهال کمک گرفته شده است.

کلیسای استخوان ها

جهوری چک یکی از متفاوت ترین کلیساها دنیا را در دل خود جای داده است. این کلیسا در منطقه ای به نام «Sedlec» قرار دارد و تزینات آن با استخوان های انسان است. دیوارها و تمامی نقاط این کلیسا با بیش از 40 هزار استخوان انسان پر شده است. این استخوان ها را برخی از خانواده های فوت شده های منطقه به کلیسا اهدا می کنند تا روح آن ها در این محل به آرامش برسد.

کلیسای یخی

در سال 2011 اهالی منطقه باواریا در آلمان دست به کار جالب زدند یک روستا از برف و یخ ساختند. «Dean Kajetan» این کلیسا را طراحی کرد و هدف اصلی این کار خودش را زنده کردن یاد کلیسایی یخی می داند که در سال 1911 ساخته شده بود. ساخت این کلیسا نزدیک به 100 هزار یورو هزینه داشته است و با استفاده از 1400 بلوک یخی تکمیل شده است.

کلیسا روی تانک

«Chris Kuksi» طراح هلندی یکی از خلاقانه ترین طراحی را برای کلیسا داشته است. او روی یک تانک غول پیکر با استفاده از مصالح ساختمانی یک کلیسا ساخته است. این طراح هدف اصلی خود را از این کار دعوت کشورها به ترک جنگ و خونریزی می داند.

کلیسای بادی

یکی از ایده‌های بسیار جالب در مورد کلیساها طرحی است که «فرانک لوس» ارائه کرده است. او بعد از چند ماه کار بر روی یک پروژه توانست یک کلیسای بادی طراحی کند که قابلیت حمل و نقل ساده و استفاده در هرمکانی را داشته باشد. این کلیسا در مدل های مختلف با ظرفیت های حداکثز 30 نفر ساخته شده است و در بسیاری از کشورهای شمالی اروپا از آن استفاده می شود.

کلیسای نامرئی

بلژیک محلی است که یکی از کلیساهای بسیار جالب در آن قرار دارد. این کلیسا که توسط فردی به نام «Pieterjan Gijs» ساخته شده است با استفاده از 100 لایه و 2000 ستون تکمیل شده است. لایه لایه بودن این کلیسا باعث آن شده است که تا حدی نامرئی باشد. التبه طراح آن ادعا می کند بسته به زاویه شما می تواند کاملا ناپدید نیز بشود. این کلیسا همه روزه افراد زیادی به را سمت خود جذب می کند.

کوچکترین کلیسای دنیا

در آمریکا و در جزیره ای به نام «چپل» کلیسایی وجود دارد که به عنوان کوچکترین کلیسای دنیا شناخته میشود. این کلیسا در سال 1989 ساخته شده است مساحت آن تنها 12 متر مربع است. از این مکان بیشتر برای عروسی ها استفاده می شود چرا که منظره بسیار زیبا و ساده ای دارد. البته این کلیسا در میان یک دریاچه کوچک قرار دارد و تنها با قایق قابل دسترس است.

کلیسای قطاری

یکی از عجیبترین کلیساهای دنیا را می توانید در روسیه پیدا کنید جایی یک قطار به کلیسا تبدیل شده است. یکی از طراحان این کشور که البته نامش مشخص نشده است یک واگن قدیمی را تبدیل به یک کلیسای بسیار بزرگ کرد. این کلیسا به اندازه ای جا دارد که یک روستا تمام در ان می توانند به عبادت بپردازند.

کلیسای صخره ای

در گرجستان کلیسایی وجود دارد که در ارتفاع 50 متری از روی زمین قرار دارد ولی نکته مهم این است که بر روی صخره غیر قابل دسترس قرار گرفته است. نکته جالب تر در مورد این کلسیا کشیشی است که در ان زندگی می کند. این کشیش 20 سال است که از این صخره پایین نیامده است و مردم نیز برای او غذا و آذوقه ارسال می کنند. افرادی که صخره نوردی خوبی بلد هستند می توانند در این کلیسا به مناجات بپردازند.

بر اساس نظریاتی که ریشه در یک پیش‌گویی از مایای باستان دارد، روز 21 دسامبر / 30 آذر سال 2012 / 1391 روز موعود است و دنیا به پایان خواهد رسید.

آخر دنیا نزدیک است! بر اساس نظریاتی که ریشه در یک پیش‌گویی از مایای باستان دارد، روز 21 دسامبر / 30 آذر سال 2012 / 1391 روز موعود است و دنیا به پایان خواهد رسید! آیا واقعا دنیای ما چند ماه دیگر به پایان می‌رسد؟ در ادامه، پنج پدیده که طبق پیش‌گویی مایایی زمین را نابود می‌کند، بررسی شده است. شاید شما هم پس از به پایان بردن این مطلب، نظر دیگری درمورد این پیش‌گویی پیدا کنید.


پدیده‌ای فضایی، قطب‌ها را می‌چرخاند

در برخی پیش‌گویی‌ها پیرامون محشر 2012 گفته شده که زمین به واسطه برخورد یک شهاب‌سنگ دچار جابجایی قطب‌ها می‌شود، یا زمین در اثر پدیده‌ای نادر 27هزار سال‌نوری را یک‌شبه طی می‌کند و در مرکز کهکشان راه شیری قرار می‌گیرد؛ و یا داخل زمین به دلیل تشعشعات شدید خورشیدی ناپایدار می‌شود و به مکانی ناامن برای ساکنانش تبدیل می‌شود!

جابجایی قطب‌ها این‌گونه رخ می‌دهد که پوسته و گوشته زمین ناگهان جابجا می‌شوند و با گردش به دور هسته بیرونی زمین، شهرهای ویران را به قعر خود فرو می‌برند.

آدام مالوف، یکی از زمین‌شناسان دانشگاه پرینستون روی پیش‌گویی جابجایی قطب‌ها مطالعه کرده و این ایده آرماگدون 2012 را به چالش کشیده است. به گفته وی، شواهد مربوط به مغناطیس سنگ‌ها دال بر این است که قاره‌های زمین در گذشته چنین نوآرایی شدیدی را تجربه کرده‌اند ولی این فرآیندی میلیون‌ها سال به طول انجامیده و آن‌قدر آهسته اتفاق افتاده که انسان نمی‌تواند چنین چیزی را درک کند.


سیاره‌ای ناشناخته در راه برخورد با زمین

 

چند سال پیش، تلسکوپ فضایی هابل تصویری بی‌نظیر از ستاره متغیر 838 صورت‌فلکی تکشاخ را در فاصله بیست‌هزار سال‌نوری تهیه کرد که ستاره‌ای از نوع غول‌سرخ را همراه با غبار اطرافش نشان می‌داد؛ اما برخی پیدا شدند و گفتند این تصویر حاوی شواهدی از یک دنیای موهومی با نام سیاره ایکس ونیبیرو است و در مسیری واقع شده که تا سال 2012 به زمین اصابت خواهد کرد.

این در حالی است که به گفته دیوید موریسون، یکی از اخترشناسان ناسا، «هیچ چیزی در آنجا وجود ندارد و این نزدیک‌ترین چیز به حقیقت است! اگر آنجا یک سیاره یا یک کوتوله قهوه‌ای و یا هرچیز دیگری وجود داشته باشد که 3 سال تا ورود به منظومه شمسی فاصله داشته باشد، منجمان قطعا از یک دهه قبل‌تر آن‌را شناخته و در حال مطالعه‌اش بودند! از آن بدتر این‌که اگر چنین چیزی واقعا وجود داشته باشد، حتی امروز با چشم غیرمسلح باید دیده شود».

منشا این ایده در واقع پیش از آغاز شایعات پیرامون 2012 بود. زنی که ادعا می‌کرد از بیگانگان پیغام می‌گیرد، محشر نیبیرو را شایع کرد، تازه او اعلام کرده بود دنیا در سال 2003 به پایان می‌رسد و نه 2012.


مقارنه خورشید و کهکشان به محشر می‌انجامد

 

برخی رصدگران آسمان باور دارند که سال 2012، مقارنه آسمانی بی‌نظیری روی خواهد داد که برای اولین بار در 26هزار سال گذشته اتفاق می‌افتد. بر پایه این سناریو، مسیر خورشید در آسمان از نقطه‌ای می‌گذرد که قلب کهکشان راه‌شیری در آنجا قرار گرفته است.

برخی نگران آنند که نیروی گرانش خورشید و نیروهای ناشناخته و بسیار قدرتمند کهکشانی یکدیگر را تقویت کنند و و مثلا با پدید آوردن یک جابجایی قطبی یا کشاندن زمین به داخل ابرسیاه‌چاله فوق‌العاده عظیمی که در قلب کهکشانمان لانه گزیده، آخرین روز زمین را رقم بزند.

این درحالی است که هیچ مقارنه یا نظم کهکشانی جدیدی در سال 2012 وجود ندارد. هرسال به‌هنگام انقلاب زمستانی خورشید در نقطه‌ای از آسمان واقع می‌شود که بسیار نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری است. شاید نویسندگان زیج‌ها و تقویم‌های نجومی از چنین مقارنه‌هایی هیجان‌زده شوند، ولی واقعیت آن است که چنین پدیده‌هایی فقط ظاهری است و برای اهل دانش معنی خاصی ندارد. مثال مشهور دیگر، قمر در عقرب است که ماهی یک‌بار اتفاق می‌افتد و هیچ تاثیر و تغییری در کشش گرانشی، تشعشعات خورشیدی، مدار سیارات یا هر چیز دیگری که حیات روی زمین را تحت شعاع قرار دهد، ندارد.


مایا آخر دنیا را در سال 2012 پیش‌گویی کرد!

از آپولیناریو شیلی پیکستون نپرسید که آیا پایان دنیا در 2012 است یا نه. ریش‌سفید سرخ‌پوست مایا که در اکتبر 2009 / مهر 1388 در گواتمالا روی صفحه تلویزیون ظاهر شد، اعلام کرد که از این دامن زدن به این موضوع خسته شده است.

به گفته برخی باستان‌شناسان، تقویم مایا آن‌طور که برخی دیگر اظهار می‌کنند در سال 2012 به پایان نمی‌رسد و قدیمی‌ها هم هرگز این سال را به عنوان پایان دنیا نمی‌شناختند. اما روز 21 دسامبر 2012، روز مهمی برای تمدن مایا است.

آنتونی اونی، باستان-اخترشناس در دانشگاه کلگیت در ایالت نیویورک می‌گوید: «این زمانی است که بزرگ‌ترین دوره در تقویم مایا (یک میلیون و 872هزار روز یا 5125.37 سال) به پایان می‌رسد و دوره جدید آغاز می‌شود. در دوران اوج شکوه امپراتوری مایا، آنها تقویم بدون تکرار «شمارش بلند» را اختراع کردند؛ تقویمی با دوره‌ای بسیار طولانی که از بنیان‌های فرهنگی نشات می‌گیرد و به مسئله خلقت باز‌می‌گردد.

دوره کنونی تقویم شمارش بلند در آن‌چه مایا به عنوان آغاز آخرین دوره آفرینش (11 آگوست 3114 پیش از میلاد) می‌داند، در انقلاب زمستانی 2012،به پایان می‌رسد. مایا این تاریخ را که هزاران سال پیش از تمدنش است را به عنوان «روز صفر» یا 13.0.0.0.0. نوشته است و در دسامبر 2012 تقویم گردشی مجددا به روز صفر می‌رسد و بازه طولانی دیگری آغاز می‌شود. این ایده حاکی از آن است که زمان و تمام جهان تجدید می‌شود، چه بسا بعد از سپری شدن دوره‌ای پراسترس. این درست مشابه شرایطی است که ما همیشه در روز اول سال، سال را نو می‌کنیم یا حتی در صبح بعد از تعطیلات آخر هفته».



طوفان‌های خورشیدی زمین را ناآرام می‌کنند

برخی دیگر شایع کرده‌اند که در 2012، خورشید فوران‌های مهلکی از شراره‌هایش تولید می‌کند که حرارتش، زمین را بر سر زمینیان ویران می‌کند.

فعالیت‌های خورشیدی در بازه‌هایی تقریبا 11 ساله تغییر می‌کند. البته طوفان‌های بزرگ خورشیدی می‌تواند با اختلال در عملکرد ماهواره‌ها و سیستم‌های مخابراتی و انتقال برق، بخصوص در عرض‌های جغرافیایی نزدیک به قطب، به جوامع و دیگر سیستم‌های زمینی آسیب برساند، ولی هیچ نشانه‌ای حداقل در کوتاه مدت، دال بر این وجود ندارد که خورشید طوفان‌هایی به پا کند که از شدتش سیاره‌مان بریان شود. از سوی دیگر، اخترشناسان براساس دوره‌های یازده‌ساله فعالیت خورشید پیش‌بینی می‌کنند که اوج فعالیت خورشید یکی دو سال دیرتر از 2012 اتفاق بیفتد.


پس 2012 چه اتفاقی می‌افتد؟

بسیاری از پژوهشگران که شواهد پراکنده مقبره مایا را واکاوی می‌کنند، عقیده دارند که امپراتور به روشنی پیش‌گویی کرده که هر چیز ویژه‌ای در 2012 اتفاق خواهد افتاد.

مایا، نگاره‌ای بر جای گذاشته که حتی اگر زمانی برایش مشخص نکرده باشد، به سناریوی پایان جهان در صفحه پایانی متن تقریبا 1100 صفحه‌ای که به عنوان «دست‌نوشته‌های درسدن» شناخته می‌شود، پرداخته است. مطابق توصیف این نگاره، جهان توسط یک سیل نابود می‌شود. این سناریویی است که بسیاری از فرهنگ‌ها به آن پرداخته‌اند و احتمالا توسط مردمان باستان هم تجربه شده است.

به باور آنتونی اونی، منظور سناریوی دست‌نوشته‌ها فقط خوانده شدن به صورت لفظی نبوده؛ بلکه به عنوان درسی در رابطه با رفتار انسان بوده است. او تقویم بدون تکرار مایا را به تجدید دوره سال نوی خودمان تشبیه می‌کند؛ دوره‌ای از فعالیت‌های پرآشوب و پراسترس به پایان ‌می‌رسد و دوره جدید مثل تولدی دوباره آغاز می‌شود که در آن بسیاری افراد تصمیم به بهبود زندگی خود می‌گیرند.